Sztorm

Nadchodzi sztorm jak wtedy przed laty
wpatruję się w okno z widokiem na morze
fale rozszalałe uderzają o skały
jakby zwiastowały to co może nadejść

natura ukazuje dzisiaj kto tu rządzi
wyciąga szpony w szaleńczym amoku
wdziera się w nabrzeże a będąc pod drzwiami
uderza w szybę znacząc każdą kroplą

odkurzam chwile razem spędzone
choć tak odległe tu jakże żywe
kominek zdobią stare fotografie
i fotel bujany jak dawniej kołysze

wracam do domu jak syn marnotrawny
czasem zmęczony taką poniewierką
i choć wiem że już cię tu nie ma
mój dom jest tam gdzie jest moje serce

myślę że troszkę wtapia się w obecną sytuację

autor

iki7

Napisany: 2019-03-24 Dodano: 2020-03-24 16:20:38

Ten wiersz przeczytano 839 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie