Sztuka tracenia
https://www.youtube.com/watch?v=WNC4tAltwvI
Ludzie mają szepty
by rozgrzewać usta
drzewa nic nie mówią
kiedy wokół osty
ludzie mają głosy
poplątane w wilczej sierści
drzewom w siłę
rośnie pień
ludziom amplitudy
los i gorzki pazur
w każdym oku
lasy belek
a spory
o drzazgi
autor
marcepani
Dodano: 2016-05-30 18:57:57
Ten wiersz przeczytano 887 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Drzewa tracą głowę...
Mądra refleksja.
Pozdrawiam
Niezwykle ciekawie i prawdziwie, szybcy jesteśmy w
wydawaniu osądów. Serdeczności.
Ciekawe podjęcie tematu osądu.
Gdy wyjmiemy belki z własnego oka, możemy się brać za
pomoc w wyciąganiu drzazg u innych...Odwrotna
kolejność ryzykowna...
ależ ostro tniesz słowem, piecze, uwiera, doskwiera,
rani... i bardzo dobrze... doskonałe metafory
Pozwalam sobie za al-bo.
/w każdym oku
lasy belek
a spory
o drzazgi/
to naprawdę super;)
w każdym oku lasy belek
a spory o drzazgi- oj prawda, prawda!!
Mądra refleksja - pozdrawiam Marcepani
dziękuję Tulipanku :)
mądra refleksja:)
pozdrawiam:)
dzięki dziewczyny - miłego :)
Bardzo ciekawie nawiązałaś marcepani do ewangelicznej
belki i drzazgi.
miłego wieczoru
A po co się od razu spierać.