Sztuka zapomnienia
Gdy nie ma Ciebie tak blisko
Jak kiedyś
Nie usycham z tęsknoty...
Zapomniałam.
Przecież moimi łzami
Nie wskrzeszę tego co było...
Nie przywrócę wieczorów
Namiętnie razem spędzonych....
Twych ciepłych dłoni
Oplatających me nagie ciało...
To było tak dawno...
Już nie wylewam łez zmieszanych
Z krwią wylaną z miłości...
Bo teraz chyba już wiem
Na czym polega
Trudna sztuka zapomnienia...
autor
Otulona Mgłą
Dodano: 2007-10-02 08:36:34
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ty juz zapomniałaś tak?wiesz?zazdroszczę Ci...ja
próbowałam i jakos niebardzo mi to wychodzi... chyba
nigdy nie zapomni sie tak do końca...zawsze cos
zostaje.ale jeżeli Tobie sie udało wiec może i ja bede
miała takie szczęście?narazie nawet na to nie liczę i
nie próbuje zapomnieć bo wiem że rany są za
wczesne...może kiedyś.pieknie napisałaś...chyba nam
wszystkim dałaś nadzieje że jednak można
zapmnieć...nie pozwól bysmy ją stracili...
Czy rzeczywiscie można zapomnieć? Nie wierzę..może
mniej myslec.
Chciałabym tak zapomniec jak Ty