ta trzecia

nietutejsza, nietamtejsza, niedzisiejsza
zgubiła po drodze i klucze i drzwi
w oczy nie patrzy pokorna jak gejsza
kimonem tęsknoty owinięta śni

o wiśniowym sadzie sen kiczowaty
gdy oddech wieczoru unosił ku górze
stopy pieściły białych płatków kwiaty
gdzieś został skrawek jej nieba nieduży

płochliwy ślad dłoni na klamce i róża
jak kropla słona od łzy banalniejsza
zastygła perłą, świt szkicem obnaża
nietamtejszą, nietutejszą,niedzisiejszą

autor

Basia-Ewa

Napisany: 2011-01-21 Dodano: 2011-01-21 20:45:51

Ten wiersz przeczytano 957 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie