Tajemnica Wielkiej Nocy

Choć minął bardzo długi czas,
wciąż to wszystko "obchodzi" nas.
Zaprawdę jest to historia niezwykła,
która przez tysiące lat nie zanikła.

On, postać do człowieka podobna,
lecz szata wcale nie ozdobna.
Zwykła szata, Pana naszego.
Istota to Boska, czy wierzysz w Niego?

Kim był? Kim jest dla Ciebie?
Słyszałeś tylko, że mieszka w niebie?
Oj, jak wiara Twa mała, która tego dokonała.
Tak, przez Twój grzech Boska Postać konała!
Krzyczysz "nie!" lecz, dobrze o tym wiesz,
wiec już więcej nie grzesz...
Dasz radę? I ty w to wciąż wierzysz...

Pokonał śmierć, cierpiąc męki srogie.
Tam diabeł z piekielnym rogiem,
Szydził, bił, ranił i Jego życie zagrabił.
Pana naszego, którego na krzyżu zabił
Tyś był tym diabłem, czarcim pomiotem.
Twój grzech był włócznią, hańby przedmiotem.

Mógł zejść z drzewa sosnowego,
lecz chciał dotrzymać słowa danego.
Po trzech dniach zmartwychwstanie
i pośród nas ponownie stanie

Wesoły dzień dziś nastał! W dzień ten śpiewasz.
Czy rozważasz wciąć dlaczego zginał Pan nasz?
Nie masz czasu? Rodzina, śniadanie, a gdzie On?
Odszedł już w kąt? Nie ma szans... Czy tak być powinno?
Dla Ciebie umiera, a Ty wiąż nie wierzysz...
Miłością Cię obdażył, Ty Go też nią obdażysz?
Nie masz czasu... ubogi człowieku.
Bo dla Jezusa nie ma czasu w tym wieku

Proszę, Cię Panie, spraw bym mógł być inny.
Tylko Ty możesz sprawić, że nie będe winny.
Ciężar serca, ciężar ciała, ciężar sumienia.
Bałagan w duszy? Tak, to brak Twego strumienia.
Daj mi wodę życia, bym już więcej nie pragnął
i dary Ducha Świętego osiągnął.

Oby każdy z nas rozważał tajemnica śmierci naszego Pana

autor

Capie diem

Napisany: 2008-03-07 Dodano: 2008-03-11 21:48:37

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie