Tajemniczy słup…

Na podstawie zdjęcia: https://plus.google.com/u/0/photos/photo/1055714801129 47385590/6264304985734077314

Gdzieś na krańcu świata,
wiatr malutkie figle płata,
z tajemniczym małym Skrzatem -
co nie liczy sobie latek.

Skrzat rozumny, wielka czapa,
coś ukrywa, wie gdzie mapa
na niej znaki szczegółowe -
jak wyruszyć w dalszą drogę.

Siedzi sobie Skrzat zmęczony,
wiatr mu śpiewa urzeczony,
że przez las biegną dzieci –
roześmiane buzie, chowa się przed nimi krecik.

Nagle stają oniemiałe, przyglądają się słupowi,
jakby jego cześć uciekła lub zniknęły jego nogi.
Idą cicho patrząc w górę,
to znów na dół - jak przez chmurę.

Szepczą sobie : co to, kto to ?
Skrzat zasłonił jedno oko
i spod swojej wielkiej czapy
widzi, że dzieciaki stoją u stóp jego mapy.

Antek palcem pokazuje,
Julka wokół coś rysuje,
Krzyś i Bartek stoją z boku -
nie chcą stracić nic z widoku.

Hania stąpa na paluszkach,
Witek idzie po okruszkach,
drobnych gwiazdkach i kamykach –
odczytując słowa : ukryty w piernikach.

Zdziwiony wielce wzruszył ramionami,
Julka poruszyła delikatnie dzwoneczkami,
a Krzyś i Bartek dwa łakomczuchy –
krzyknęli głośno : cynamon, tak mówią nasze brzuchy!

I oto rzecz się stała niesłychana,
otworzyła się przed nimi Kraina Malowana,
z serca dobrocią płynąca -
radość i miłość wszystkim niosąca.

Pierwsza myśl, która napłynęła do mojej głowy, po obejrzeniu tego zdjęcia- to zamykanie granic, powstał jednak wierszyk dla dzieci;

autor

Ania M.

Napisany: 2016-03-23 Dodano: 2016-06-04 14:17:55

Ten wiersz przeczytano 1020 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie