Tak niewiele

Dziś trochę inaczej ...jutro wrócę po rozmowie z nią do tematu ...

kwiaty
potrzebują
żyznej gleby
słońca i deszczu

czułego serca
delikatnych dłoni
pieszczotliwych słów
wsłuchane w nie
rozkwitają

ukazując swoje piękno
cieszą wzrok

niewiele
potrzebuję do szczęścia

wchodzę
pomiędzy rabaty
stawiam podpórki

gdy one
pod ciężarem wilgoci
pochylają swoje
główki

cudowny to raj
z ławeczką w cieniu
rozłożystszej lipy

pszczoły
spijają nektar
z kwiecia
kursując do uli

to jest królestwo
mojej przyrody

Autor Waldi

autor

waldi1

Napisany: 2020-06-21 Dodano: 2020-06-22 00:00:01

Ten wiersz przeczytano 807 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie