tak strasznie...
tak strasznie płakać mi się chce
tak strasznie płakać...
ale tak bardzo boję się
że otchłań rozpaczy wciągnie mnie
i już nie wyjdę z niej, o nie...
nic nie ukoi mojego żalu
nikt nie otrze moich łez
bo nie ma ciebie na tym balu
który ja życiem swoim zwę
tańczyć ja nie umiem wcale
nie dla mnie jest ten bal
i nie wiem, co tu robię stale
chcę już odejść...
odejść w dal
autor
aniacoelho
Dodano: 2008-03-08 15:16:26
Ten wiersz przeczytano 441 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
czytając ten wiersz pochłania mnie jakas melodia w nim
płynąca..I dzisiaj odpływam powoli w tą otchłań
rozpaczy mimo że tego nie chcę.. chcę być silna lecz
nie potrafie.. nie mam w kim sie oprzeć. wiersz mi
sie podoba..
nie odchodź w dal, bo masz jeszcze dużo do zrobienia
na tym balu... a wiersz jest
smutny i widaćw nim, że życie nie jest bajką w której
byłabyś Królewną...
a ja życzę Ci żebyś w końcu została nie Królewną, a
Królową własnego życia
pozdrawiam, Emi...