Tak wiele, a dla nas to nic.

Chłodny powiew wiatru, kropelki deszczu spadające z liści.
Ta codzienna atmosfera w powietrzu.
Ludzie narzekający na pogodę…Ciągle zabiegani..
Idą nie widząc rzeczy tak wspaniałych, które mają wokół siebie.
Nie dostrzegają piękna, które otacza ich.
Po deszczu tęcza barw. Promyk słońca świeci na ten ponury świat.
Uważają „mam pieniądze – niczego mi do szczęścia już nie brakuje”.
A miłość gdzie? – Nie ma jej… Dla nich ona nie liczy się…
Więc zmieńmy to i walczmy z tym…

autor

~agusia~

Dodano: 2007-05-29 20:44:37

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie