Taka jesteś

poranną zorzą budzisz się z nami
rozjaśniasz szarość poranka, pojąc rosą
liter w wyrazach kropla po kropli płyniesz
lekko strofami

gasisz pragnienie, nadajesz rytm dostrajasz
gdy cień posępnych myśli oświetlasz
swoim blaskiem zamykasz w sobie
ludzką rozpacz.

pozwalasz podnieść się i powstać,uwierzyć
w siłę słowa. krojąc ostrzem cierpkich doznań
dzielisz ból z nami, dajesz czułości zasmakować
w swoich ramionach.

ponad wiekami sięgasz topiąc ludzkie lodowce
swoim żarem aby o zmroku skurczyć się i zmaleć
zbierasz płoche myśli za dnia rozbiegane
tulisz do snu

żegnając ciepłym słowem na dobranoc
kołyszesz i upewniasz w przekonaniu, że
zawsze byłaś i zawsze piękna zostaniesz
dla nas..

i... dla nich - tych których już nie ma
ale duchem zostali pomiędzy wersami
na wieki miłością szaloną opętani
do ciebie

a my - ich śladem podążamy niestrudzenie...

autor

szarman

Napisany: 2009-02-22 Dodano: 2009-03-31 15:50:43

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie