tanecznym krokiem
Widywalam cie czasami. ulicami
miasta stapalas, tanecznym krokiem
muskajac. glowke dziecka, za chwile
stokrotki.
pochylona nad ludzkim losem
smagana czasem. beznadzieja. blaskiem
z latarni. mknelas przez miasta, z
predkoscia swiatla
zabierajac ze soba dusze
/N. 2022/
autor
Driana
Dodano: 2024-02-21 16:24:47
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Panie Sturecki, jak ja sobie Pana komentarze cenie.
Dziekuje za poczytanie i komentarze
Chodząca kobieta po ulicach, lekkim i tanecznym
krokiem dotyka ludzkich losów, czasem niosąc nadzieję,
czasem beznadziejność, ale zawsze porusza się z
szybkością światła, wzbierając dusze ze sobą.
(+)