Teatr

szmery ciche dzwięki
wołania o pomoc
płacz niosący się echem
przerażająca cisza

kiedy nie wiesz co z sobą zrobić
spróbuj dotknąć nieba
poczuj smak szczęścia
zapłać za przyjemność
cene której będziesz żałować
wlasne zycie

sceny jak w teatrze
w boskiej komedii
koniec przedstawienia
bez braw
zejdź wyjdź i sie zabij

nigdy nie próbowałeś
zatrzymać przeznaczenia
fatum nade mną ciąży
nikt go nie powstrzyma
nie próbuj
poddaj się
przełam się i idź w ślady
tych którzy są już wolni

autor

outsider

Dodano: 2005-04-10 11:48:44

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie