Tęsknota
Tęsknota uwięziła
moje ciało wątłe
w niebycie istnienia
I ściska mocno
Wytęża swe boski siły
Szamocąc we wszystkie
świata strony
Tęsknota cierpki ma smak
Jak gorycz słodkich ust
o zdradę ukrywają w ciemności dnia
Tęsknota zabijać kocha
tych co już walczyć nie mogą
A ja się nie poddam
Żyć będę
w niebycie istnienia
Póki sił starczy
Póki uciec nie zdołam
Pokonam ją-mam w sobie moc
A tęsknota w rzeczywistość się zmieni
Pieścić będzie
moje ciało
palcami radości i szczęścia
dla ciebie ode mnie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.