Z tęsknotą nam nie do twarzy
ten wiersz to w połowie dzieło mojego przyjaciela :)
Bez ciebie
słońce traci blask
trawa nie szemrze
wieczorną godziną
i kawa
ma cierpki smak
odkąd cię znam
a nie wiem już
czy na pewno
me serce drży
jak trzcina
targana wiatrem
tęsknoty bezbrzeżnej
me dłonie drżą
owiane
zimowym chłodem
wędrując
za twoimi dłońmi
odkąd cię znam
a nie wiem już
czy na pewno
me serce drży
i wiem że za tobą
jak trzcina
targana wiatrem
oparcia szukam
w twoich ramionach
Komentarze (24)
Melancholijnie rozmarzony wiersz. Nikomu nie do twarzy
z tęsknotą, czujemy pustkę. Pozdrawiam
Przepiękny, romantyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Zgadzam się! z tęsknotą nie jest nam do twarzy!
Pozdrawiam cieplutko:)
tęskota cięzkie przeżycie pozdrawiam
Bardzo romantycznie, nieco melancholii też tu
znajduję...obrazowo przedstawiona tęsknota :)
Podoba mi się:)
Lepiej pieścić, niż tęsknić!
Pozdrawiam!
..+
Słusznie, z tęsknotą nam nie do twarzy.
Radujmy się każdą chwilą i z optymizmem kroczmy przez
życie.
Szukajmy oparcia w bliskich.