Tęsknoty
Są małe tęsknoty za poranka świtem
blado wchodzącym z granatowej nocy,
za wschodem słońca i różowym zachodem
za rabatką ukwieconą radującą oczy.
Są większe tęsknoty za wnuczkami trzema
za rodzinnym ciepłem, którego mi
brakuje,
za zwiedzaniem miejsc jeszcze nieznanych
przecież nieodkryte zawsze fascynuje.
Największa z nich w zakamarku ukryta
możesz ją poznać zaglądając w oczy
ale w zamkniętych nic nie wyczytasz
odkryta prawda ciebie też zaskoczy.
Wypłynie tęsknota cichym westchnieniem
oczy rozmarzone schowam za rzęsami
całym sercem pragnąc ocalić wspomnienie
miłości, rozświetlonej słońca promieniami.
autor
LuKra47
Dodano: 2015-02-07 11:00:10
Ten wiersz przeczytano 2394 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Miało być melancholią
Tęsknie z melancholją, bardzo ładnie, pozdrawiam:)
Ładnie, choć wyrównałabym do dwunastozgłoskowca:)
Piękne tęsknoty. Chyba one zawsze będą najpiękniejsze,
chociaż głęboko w sercu ukryte. Pozdrawiam.
Taka tęsknota jest z nami całe życie, tylko czasami
dobrze się ukrywa albo na chwilę zostaje
zaspokojona...szkoda, że tylko na chwilę... Piękny
wiersz -pozdrawiam ciepło
melancholijne, ale piękne masz tęsknoty:) miłego
dzionka