testament

ta sukienka dla mnie jest za krótka,
ukazuje mankamenty ciała,
duszy nie odkrywa tak jak wróżka.
tej sukienki proszę mi nie wkładaj.

serce mocne, chętnie się oddało
dla bezradnych, dla ciebie za mało.
uspokajasz rozum zbuntowany.
nie do szczęścia w czerni ci kochany.

marsz ostatni przybiera liryczność,
zamarł uśmiech twój w zbiegu przypadku
krzywo. nisko, coraz niżej, w spadku
z wolna zapisuję tobie wolność.

autor

Żabnetta

Napisany: 2009-10-07 Dodano: 2009-10-09 06:48:19

Ten wiersz przeczytano 813 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie