To do pana ..Panie***

Mam nadzieje ze nikt komu umarla zona nie dostal tej
rymowanki na pociesznie czy jako rade. Ubieranie
powaznego tematu w cos tak plytkiego jest absolutna
zenada Panie Justynie.

życiowe wskazówki bardzo potrzebne tym co stracili
najbliższych. Żyć trzeba dalej. Wiersz napisany
ładnymi rymami, lekki w czytaniu .

Są osoby, których nikt nie zastąpi... nie można ich
zapomnieć... One na zawsze pozostają w naszych
sercach... Jednaj życie toczy się dalej, a ci, którzy
odeszli na pewno nie chcieliby, żebyśmy trwali w
wiecznym smutku...

i powrót do mojej ulubionej formy, tak masz całkowitą
rację pisząc te słowa nie można nic zmienić w wyrokach
najwyższego...ale na ból i żal pozostaje..

Przesłanie wiersza bardzo mądre i piękne, ale co do
wykonania miałabym dużo zastrzeżeń. Krótkie wersy,
dokładne rymy, to wszystko sprawia, że powoli wiersz
przechodzi w dziecinną rymowankę, a chyba powinien
mieć poważny wydźwięk

właśnie - choć życie z nas drwi, trzeba żyć dalej...

życiowy ale jednak gdy się Kocha a ukochana osoba
odchodzi i wiesz że juz nigdy nie wróci nie łatwo tak
przejść nad tym to porządku dziennego na to trzeba
wiele czasu chęci i odwagi:)

,,..Wracaj do ludzi,
Do życia swego.
Co cię spotkało...
Nie zmienisz tego.''To prawda,trzeba ten krok uczynić
jak najszybciej.Tak jest zdrowo.Aczkolwiek do życia
,do ludzi po takim doświadczeniu wraca się już całkiem
innym.I tego też nikt nie zmieni.

Kiedy się rozpacza po bliskiej sercu osobie...trudno
jest przetłumaczyć umysłowi rozsądek...

To bardzo trudne pogodzić się z odejściem kogoś bardzo
bliskiego, ale masz rację życie toczy się nadal i
niestety nic i nikt tego nie zmieni. Pozostają miłe
wspomnienia. Wiersz wzruszający i bardzo ładnie
napisany.

Pogodzić się z Nieubłaganym Losem-to trudne-ale czasem
nie ma innego "wyjścia"...

Smierc zabrala, nie ma sie juz wplywu na nic, procz
siebie... Wiersz jak dlon podana przez przyjaciela -
dlon dobrego serca.

Niełatwo jest dalej żyć, kiedy odchodzi ktoś bliski.
Rozum mówi "wracaj do ludzi", a serce wciąż łka. Twój
wiersz odwoluje się do rozumu, ale chyba na nic te
argumenty...

Nie wiem jak to jest, ale wyobrażam sobie, że jeśli
odchodzi ktoś naprawdę ukochany, to życie traci blask,
to myśli idą innym torem i nie dociera wiele
spraw........ I choć nie ma się wyboru, to jednak
czasem trudno pogodzić się z wyrokiem Boskim.....

...odchodzi ukochana osoba,trudny temat wiersza..tam
słowa mają inny ciężar.Pan jest panem naszego życia i
śmierci,dobrze ująłeś sprawy duszy..pozytywnie
odbieram całość.Optymistyczny ...mimo bólu,który jest
i będzie wspomnieniem o tym jak było im za
życia.....:>