to już rok minął...

zanim zdążyłem zdradzić ci swoje sekrety
odeszłaś...
zabierając bagaż i stosy wierszy
myślałaś, że uciekasz ze wszystkim

to już rok minął
każdy wieczór spędzam w oknie
grając z księżycem w nasze "czułe słówka"
tyle mnie razy pytał o ciebie
z ust płynie kolejna głupia wymówka
pokój wciąż pachnie bukietem wrzosów
tych które dałaś mi w dzień rozstania
i słyszę szelest jasnych blond włosów
i serc dwojga naszych cichutkie łkania

zamykam oczy
widzę jak biegniesz
ubrana w przyszłość
w listę stu zwyczajnie niezwykłych marzeń
w poranną kawę
nocną magię
w czas

podchodzisz blisko
uśmiechasz się
zalotnie
ulotnie

wróć
choć teraz rozbity w miliony kawałków
przy tobie na powrót stanę się doskonałością

autor

we.mnie.śpi.śmierć

Dodano: 2011-12-14 00:08:28

Ten wiersz przeczytano 2380 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie