To Ty Mamo
Nauczyłaś stawiać stopy na tej ziemi,
karmiłaś wciąż Twoją matczyną miłością,
zawsze okrywałaś skrzydłami swoimi
równałaś ścieżki, bym się na nich nie
potknął.
Napełniłaś serce słodyczy nektarem,
abym mógł nim poić nie tylko
spragnionych,
żeby wystarczyło tych kropel bezmiaru,
do samego końca mojej ziemskiej drogi.
Przemyłaś oczy wodą źródła nadziei,
by wzroku mego nie zaćmiła noc ciemna,
gdy już Ciebie nie będzie, tu na tej
ziemi,
mógł odnaleźć drogę i swój cel przede
mną.
Dziękuję Ci, Mamo.
Kazimierz Nowacki /z tomiku Strofy życia
Komentarze (10)
Piękny wiersz:)pozdrawiam
https://www.youtube.com/watch?v=LkJ6UBHlviw
https://www.youtube.com/watch?v=e2yvjatUjpY
https://www.youtube.com/watch?v=vwZKtT09eaU
https://www.youtube.com/watch?v=OnLxoLQqK3w
https://www.youtube.com/watch?v=GbqAzwZ2QL4
https://www.youtube.com/watch?v=2dZ6Ce7Qy6k
https://www.youtube.com/watch?v=NUX9XrWlehA
Z czułością o tej jedynej w swoim rodzaju miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie i czule o Mamie,
ja nie umiem pisać tak pięknie,
w każdym razie mój stary wiersz na jej temat jest zbyt
słaby na portal,a ostatnio jakoś Weny nie mam...
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny motyw, wdzięczność i odwaga.
Mierzyć się z pamięcią o matce, mamusi ... synom
ukochanym ...
To wspomnienia wiary i nadziei matek nigdy nie
zgorzkniałych.
Ładnie o mamie. Pozdrawiam.
Ładnie ujęte. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
piękna poezja ....najpiękniejsze słowa są dla naszych
kochanych Mam :-)
pozdrawiam
Ładne podziękowanie. Pozdrawiam
Piękny wiersz Kazimierzu.
Miłego dnia:)