Z TOBĄ...
płynę do ciebie
w gondoli
srebrzystej w blasku księżyca
gwiazdy odbite
w lustrze wody
wskazują do ciebie
mi drogę
stoisz nad brzegiem
wielkiej wody
czekasz tam na mnie
wyciągasz dłonie
przytulasz do siebie
jak możesz
najmocniej
podajesz mi rękę
wsiadamy
do naszej gondoli
z tobą bezpiecznie
to jezioro
przepłynę...
autor
skarb-323F
Dodano: 2011-03-25 00:05:03
Ten wiersz przeczytano 971 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Prosto ale wymownie i bardzo ładnie. Pozdrawiam!
Żeby za bardzo nie zepsuc humoru: ckliwe i kiczowate.
Wiersz jak przepiekny sen.Dobrze miec kogos,
kto przytuli,poda pomocna dlon i z kim jest
bezpiecznie.Cudownie Skarbie.!!
śliczny wiersz buziaki i plusik
Mam nadzieje,ze ta woda nie jest zbyt gleboka.Wyznanie
krorego nie mozna sie powstydzic no i to wielkie
pragnienie.
Mialem 323-F mit schlafaugen./zamykane reflektory
piekne autko/
Pozdrawiam.
jak romantycznie skarbie, ta dłoń...tak bliska,
ciepła i znikają na chwilę wszystkie problemy...
Dobrze jest wierzyć, że czeka na nas ktoś, z kim
bezpiecznie przepłyniemy nasze jezioro życia... taką
niezachwianą wiarę daje jedynie prawdziwa miłość...
pozdrawiam:)