Z Tobą nie mogę.. Bez Ciebie...

Żeby był, żeby chciał być, żeby nie zniknął..

Nie da się zapomnieć o czymś z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień, z miesiące na miesiąc.. Myślę, że mogłyby już minąć latać, a ja wciąż bym pamiętała.. Kurczę ! Znów sobie nie radzę z tym wszystkim. Zrezygnowaliśmy z siebie.. Minęło już tak wiele czasu, pojawił się znów.
Akurat w momencie najmniej spodziewanym.. Czułam jakby moje serce zaczęło bić na nowo, jakby życie znów miało sens. To uniesienie nie trwało niestety zbyt długo.. Czekałam, bo wciąż czuję do Niego to samo, myślę, że nawet z dnia na dzień to się we mnie nasila, tak, że aż mnie to przerasta, po prostu.. Nadzieja powróciła, szczęście, uśmiech i co ? W tym rzecz, że zupełnie nic. Kompletna cisza. Rozdziera mnie to od środka ! Nie umiem tak żyć.. Bez niego, z nadzieją, która znika i znów się pojawia i znów znika, tak w kółko.. To nie dla mnie, nie potrafię tak funkcjonować. Miesza mi się w głowie, błądzę, gubię się we własnych myślach. To nienormalne.. Nikt nie jest w stanie mi pomóc prócz Niego. Tylko, że sama już nie wiem czego On ode mnie chce. Kocha, ale wycofuje się diametralnie szybko, dlaczego ? Przecież wie co czuję ! Rani mnie tym. Daje nadzieje, a później po prostu ją odbiera.. Niezrozumiałe.

Boję się następnych długich dni...

autor

Wiecznie_zła

Napisany: 2011-10-28 Dodano: 2011-10-28 21:04:53

Ten wiersz przeczytano 1441 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie