TROSKA

dla matusiek i tatusiek

mówię wiele i uczę
o świecie widzianym
moimi lustrami
gdzie nie ma mroku
i strachu przed tym
co może czaić się
w szafie

dla ciebie jestem matką

waruję pilnuję warczę
i daję głaskać się
po półkach
a na nich zdziwione
skórzane rękawy
wychodzą na palcach
cichutko
by stanąć na nogach
i kółkach i w kółko
mieszać dla nas przyprawy

gotuje ojciec ale on nie wie
jak się nie kręcić w koło ogona
sama waży się sól i zioła
w postaci nieopisanej

dałam ci życie i wcale
nie liczę się z moim zdaniem
na temat tego co o tym
akurat myślisz i nie chcę
laurek a jednak cieszę się
i dziękuję

gdy je we mnie zamykasz synu

ważne byś był dla siebie
ważniejszy niż ja jestem
dla siebie i twojego ojca

wychodząc ze mnie stałeś się
tym kim jesteś dzisiaj
i chociaż nie możesz wrócić
nie wiesz jeszcze jak bardzo
tego zapragniesz

moje i twoje drzwi to nasza stal hartowana

autor

cocolino

Napisany: 2010-12-31 Dodano: 2010-01-28 02:10:31

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie