Trzymam w dłoniach

A niech tam. Za Waszą namową.

Trzymam w dłoniach letnie wieczory,
blaski spojrzeń w noce sierpniowe,
rannej bryzy szlif brylantowy,
opowieści z tysiąca kropel.

I zieloność leśnej gęstwiny,
słodkich malin soczyste usta,
tajemnice szmerów przedziwnych,
rytm strumienia, gdy nocą pluskał.

Mam w pamięci złote rumiany,
maki w zbożu pąsem płonące,
wierzbę, która w polu się żali,
że jej przyszło rosnąć samotnie.

Poziomkową słodycz, bursztyny
spływające w miodnych odcieniach,
piękno myśli niebem spowitych,
tego właśnie było nam trzeba.

Zatrzymamy piękne wspomnienia
i melodię wzruszeń niezwykłych.
Kiedy lato w szarość się zmieni,
pozwolimy, by nią przenikły.

autor

magda*

Napisany: 2013-08-23 Dodano: 2013-08-23 00:13:21

Ten wiersz przeczytano 2462 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie