Twa nauka

Naucz mnie lubić wiosnę,

bym mogła latać z ptakami,

które na swych piórach

mają szron egzotyczny,

bym mogła powąchać wreszcie kwiat wiśni,

który zazyczaj nie pachnie,

bo nie oswoił się jeszcze

z wiosennym krajobrazem.

Naucz mnie skakać z mostu

i potem wracać pod inną postacią,

naucz mnie pokłucić się ze słońcem,

by pózniej przgoniło mnie swymi promieniami.

Naucz mnie podziwiać siebie,

uświadomić,że mam zielone oczy,

że moje włosy są jak drzewo wysuszone.

Naucz mnie oglądać drzewo,

gdy kwitnie

i gdy zapada się pod ciężarem śniegu.

Naucz mnie widzieć siebie w lustrze,

choć jest niewierne,

kochać wzrokiem.

Lecz ja najpierw muszę nauczyć Ciebie wiary,

że kiedyś zacznę widzieć też oczyma,

a nie tylko sercem.

Choć serce widzi o wiele więcej,to jednak oczy potrzebne są nam do innych wspomnień ...

autor

niedoceniona

Napisany: 2007-05-05 Dodano: 2007-05-13 18:10:33

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie