W TWOICH DŁONIACH JEST MÓJ ŚWIAT...

Dostrzegam w tłumie
jego sylwetkę.
Serce zaczyna
mocniej bić.
Woła mnie...
Stoimy obok siebie,
milczymy...
Wyciąga do mnie dłonie.
Przytulam się
do niego,
a on zamyka mnie
w swoich ramionach.
Jestem zła,
że tak szybko wybaczam,
ale jednocześnie bezsilna,
wobedz tego,
co czuję.
Pragnę mu wykrzyczeć,
że go nienawidzę,
że jest draniem,
ale nie potrafię.
Zamykam oczy...
Trwamy objęci
do rana...

autor

blondyneczka

Dodano: 2005-01-16 10:31:40

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie