Twoje jest życie

Stwarzasz pozory w mozolnym trudzie,
maska na twarzy i sztuczne gesty,
boisz się tego co mówią ludzie,
swoje uczucia raniąc bez reszty.

W martwej przeszłości szukasz natchnienia,
dla nierealnych od dawna marzeń,
czas ci umyka i świat się zmienia,
a ty wciąż duchem w tym swoim barze.

Nigdy nie wróci już tamten klimat
i tamci ludzie dziś całkiem inni,
zrozum, że to nie czas się zatrzymał,
ale ty stoisz, kto temu winny?

Strach spętał myśli i złamał ducha,
miłość odstawił na ślepe tory,
zbudź się by zacząć widzieć i słuchać,
cierpliwość kluczem jest do pokory.

autor

karat

Napisany: 2013-04-03 Dodano: 2013-07-23 10:32:34

Ten wiersz przeczytano 1693 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie