ty mi ptaszyno wyśpiewaj
serdeczności z grafomańskim uśmiechem
czym szepczą liście
wiatrem kołysane
może o miejscach
w których nie byłam
i ludziach
jeszcze nie poznanych
pierwsza smuga światła
mrok rozrzedziła
w błękity i róże
oblekając niebo
ciało coraz słabsze
bój o siebie toczy
ciągle wspomagane
duszą na ramieniu
z szelestem pościeli
odchodzą smuteczki
to nic że strzyka
i jest mnie troszkę więcej
śpiewaj śpiewaj ptaszku
dzięki twoim trelom
zawsze jako pierwsza
zdobywam łazienkę
co tu wiele gadać
życie jest piękne
Komentarze (43)
Życie jest piękne , trzeba to docenić i umieć się nim
cieszyć.Pozdrawiam miło.
Hi, hi!Ta ptaszyna i szelest pościeli kojarzą się
nieco figlarnie:)))
Dzięki takim wierszom jest jeszcze piękniejsze.
Serdeczności:)
I tak trzymaj:)
Pozdrawiam Danusiu:)
tak jest piękne...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Na wesoło. Podoba mi się takie podejście do życia :)
Pozdrawiam :)
Witajcie. Krzemanko i Kalokieri, dziękuję dziewczyny
za zrobienie porządku w tym bałaganie, zamieniłam ,
usunęłam zgodnie z waszymi radami.
Dopiero teraz udało mi się dotrzeć na Bej,
sprawiliście mi miła niespodziankę licznym przybyciem
i fantastycznymi komentarzami, co jeszcze bardziej
utwierdza mnie w przekonaniu, że życie jest piękne.
Arabella, mnie też przybywa.... Serdecznie Państwu
dziękuję, uściski i serdeczności.
Fajny...
+ Pozdrawiam :)
Ładnie. Pozbyłabym się "o" przed i "jeszcze" po
"ludziach", i zmieniłabym mrok "rozproszyła" - tylko
mbsz. Pozdrawiam:)
Cos zbyt radośnie i zyt lekko choc z nostalgia. Moze
to lato ... mijające. ++
Wiadomo,że za ten wierszyk Nobla nie dadzą,ale ode
mnie punkcik i owszem.
Pozdro.
Można się rozmarzyć:)
Pozdrawiam:)
ta konkluzja na końcu jest najważniejsza!!
i pięknie.... :)*
Sympatycznie...:)