Tycie tyciusieńkie

Było sobie małe, ciche
i nikt o nim nie pamiętał,
aż do chwili, kiedy nagle,
telewizja przyszła w święta.

Potrafiło mnie rozczulić,
takie małe, a urocze,
i do tego takie ciche,
a potrafi w mig zaskoczyć.

Ale tak dla wyjaśnienia,
ktoś fantazję miał niemałą,
żeby wiosce na Podhalu,
nadać nazwę trafną w calu.

A choć Małe jest i Ciche,
głośno o nim się zrobiło,
bo górale tak śpiewają,
aż po sercu hula miłość.

Mam sentyment do pagórków,
dolin śniegiem przyprószonych,
i pamiętam leśne strugi,
zapach trawy co skoszonej.

Czy powrócę...już nie z tobą,
nogi idą nie w tę stronę,
ale nocą wędrujemy,
szlakiem wyznań co szalone.

Usiądziemy na kamieniu,
podasz mi poziomek kilka,
i żartując mnie postraszysz,
że dostanę pewnie wilka.

Wilk nie straszny, jam nie płocha,
bo przy tobie jest bezpiecznie,
więc spróbujmy raz kolejny,
nie żyjemy przecież wiecznie.

autor

fryzjerka

Napisany: 2009-06-03 Dodano: 2009-06-03 00:00:10

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie