Tylko człowiek
Jestem tylko człowiekiem...
Tłumaczysz życie swe
...Marny pył? Czy pył księżycowy?
Kim że jestem?
Myślami ... Kiedyś
...Aniołem
Czasem i Diabłem też
Przechodząc przez każdy następny dzień
Widzisz...
Te same twarze , zmoczone w zimnym
deszczu
Te same twarze,
Zastygłe w smutku i cierpieniu
Szukasz w nich wytłumaczenia
Szukasz sensu istnienia?
Samounicestwienia
Nasze pragnienia
Zbyt wygórowane
Nieczytelne
Zamazane
Spowite gęsta mgłą
Która czasem opada
I przynosi nadzieję
Ale i ją też odbiera
Ból przynosi, a czasem łaskę od Boga
Bierz co dla Ciebie idealne jest
Co dobre
Krzysztof Loska
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.