P r a g n i e n i e
cóż znaczy pragnąć jeśli źródło
zdroju
w którym można ugasić
pragnienie
jest zbyt odległe
choć
droga do niego otwarta i znana
a
niedostępna
choć w
jego studni wody do pełna
a
niedostępne
pragnienie pali
wnętrze
wysuszone usta
pękają
w oczach pustynna
fatamorgana
zaschnięta ślina w
gardle
drżenie rąk –
rozkojarzenie
słabość ogarnia
ciało
a pragnienie coraz
większe
nie
pozostaje nic innego
jak bez
chwili zastanowienia
wyruszyć w drogę do jej źródeł
pokonać
odległości i przeciwności
stanąć
u jej wód i ugasić pragnienie
aby zwilżyć wyschnięte
usta
oczom przywrócić
realizm
dłoniom dać poczucie
pewności
a ciało wzmocnić
energią
nie oczekuj dłużej
bezczynnie
tylko wyruszaj do źródeł
spełnienia
i ugaś palące
pragnienie
21.04.2005.
Komentarze (53)
Pragnienie ma każdy w każdym wieku ale, żeby go
ugasić, trzeba coś z siebie dać. Nic nie ma bez
wysiłku, miłego wieczoru, pozdrawiam :)
Tak, źródło to życie, a życie
to droga i marzenia, o które
warto walczyć i zabiegać.
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
MisPikus - pomimo upływu lat pragnienie nie jestesmy w
stanie ugasić
Wando - zdecydowanie tak - bez wyznaczonego celu
dojdziemy donikąd
Magdo - czasami nawet i warto biegnąć aby ugasić to
pragnienie i nie tylko
Elu - bardzo dziekuję
tańcząca z wiatrem - Grażyno - pomimo refleksji jak
Sama piszesz nic sie nie zrobi samo - jestem po prostu
Karol
karl - każdy jest spragniony i każdy szuka swojego
źródła - nie ważne gdzie i kiedy
pozdrawiam
ilu tych spragnionych, szuka swego źródła.
Pozdrawiam serdecznie
Dobra refleksja,nic samo się ni zrobi bez
konsekwentnego działania,to prawda.
Pozdrawiam serdecznie Karolu/Panie Karolu
Miłego dnia życzę :)
Grażyna
Sama esencja:) dobry refleksyjny wiersz.
pozdrawiam :)
Warto biegnąć, by ugasić pragnienie.Pozdrawiam.
Bez wyznaczonego celu, każda droga będzie się wydłużać
w nieskończoność. Pozdrawiam cię serdecznie :)
Napisane 21.04.2005.- znaczy że się udało ugasić w
2014? ;-)
smutna2013 - o tak i oby zdążyć zanim nasze droga nie
dobiegnie kresu - warto pobiegnąć bo warto
Baba Jaga - bardzo się że dostrzegasz różne obrazy
przekazu
jozalka - cieszę się
Sabina - potrzeba serca, walka, nieugiętość i
cierpliwość dotarcia do celu
Andrzeju - myślę że każdy z nas przed wielu laty
wyruszył w taką drogę aby ...
Bronisławo - niestety każde doświadczenia zdobywamy w
trudzie - ale coś za coś - jak słusznie zauważylaś
pozdrawiam
Nic nam lekko nie przyjdzie. Coś za coś. Miejmy
nadzieję, że zawsze dotrzemy do celu. Pozdrawiam.
wyruszam w drogę...świetny do refleksji:) miłego
dzionka Karolu
Pięknie oddana potrzeba serca a gdy sił coraz mniej
tym bardziej człowiek pragnie dotrzeć do celu
pozdrawiam serdecznie:)
Dokładnie tak:)
Piękna refleksja,jak dla mnie mająca wiele
płaszczyzn.Pozdrawiam serdecznie:)