Ubrani w jesień

Moja głowa, Biedna głowa, Poplątane Myśli, słowa.

Miła ma, nałóż z liści koronę na me skronie
Złoty wieniec z liście z twojej ręki piękny zgoła
Jak cesarz z dawnego Rzymu na swym tronie
Nie mógł subtelniej ozdobić mojego czoła.

Nazbierasz liści ułożysz wstęgę cudnym splotem
By pod naszymi stopami wolno ku ziemi opadała
Ukwieceni jesienią , zima już czeka za płotem
Szelest liści podczas tańca ? jesień wspaniała

Złoty laur wieńczył skroń Rzymskiego cesarza
Twoja na mojej skroni wcale nie mniejsza
Uplotę tobie koronę która jesień obdarza
Nałożę suknię pajęczą, będziesz najpiękniejsza

Ubiorę ciebie w szaty wszystkich barw, kochana
Dajemy sobie wzajem barw jesieni serca gestem
Oboje w złotych koronach, jesień nam znana
ty moją jesienią- zakochany w tobie jestem

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2012-10-28 Dodano: 2012-10-28 11:52:39

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie