uciekać
odpłynąć w niepamięć słów
uciekając w niebyt osłonięta mgłą
zapachem róż zapalając światła
podążać ścieżką
błądząc między nadzieją a marzeniem
światła otulone srebrnym spojrzeniem
czuły głos z oddali płynie
rozkołysany mieniąc się w blasku gwiazd
kołysząc niepokój w szarości dnia
nucąc niecierpliwie kołysankę niepewności
Komentarze (9)
Piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Z pewnością wielu z nas miałoby ochotę na ową ucieczkę
i podążyć tam gdzie spełnienie.
Ładne rozmarzenie.
Pozdrawiam
Marek
Piękny i ciekawy wiersz, pozdrawiam serdecznie :)
ciekawie oddany niepokój.
Fajne!
Głos mój i szacun jest twój!
" zapachem róż zapalając światła ".
Czasami niepokój wewnętrzny każe nam uciekać przed
światem.
Piękny, poetycki wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo poetyczne są Twoje Kiko niepokoje.
Lubię Twoje wiersze:)
Życzę spokojnej, dobrej nocy :)
Ciekawy i dość niepokojący wiersz, ale msz nie ma co
się śpieszyć, by w niebyt odpływać...
Msz niepewność jest zawsze, ale mimo wszystko nie
warto rozmyślać o niebycie, tym bardziej, gdy się jest
taką piękną, młodą dziewczyną, jak Ty kiko :)
W zdaniu -
"błądząc między nadzieją a marzenie"
marzeniem/m - gdzie odpłynęło, jak sądzę.
Pozdrawiam, z podobaniem dla wiersza:)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)