Uczę się zapominać

Uczę się zapominać Twej twarzy...
Blasku bijącego z Twych oczu,
Promieni słońca
Płynących z Twego uśmiechu.
Uczę się zapominać Twej postaci,
Twego radosnego głosu,
Delikatnych dłoni,
Malinowych ust.
Uczę się zapominać miłości,
Czym jest kochanie,
Ciepło ogarniające serce;
Muzyki płynącej z duszy.
Uczę się zapominać, że kocham...
Próbuje wyrzucić ze swego serca
Twoje inicjały,
Jednak są zbyt głęboko...

Jak trudno jest oduczyć się kochania...

autor

Isia26

Napisany: 2004-06-11 Dodano: 2006-11-26 11:54:01

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie