Udział drugiego
Drzemie we mnie zwierzę.
Dzika bestia to jest.
Swe pazury ostrzy raz.
Drzemie…
Drzemie w każdym z nas.
Nie ma serca, a głaz.
Lód, nie żar.
Miłość w zarodku zdusi.
Do złego ciągnie.
Do złego kusi.
Nie chcę robaka karmić.
Nie chcę od środka gnić.
Chcę znów kochać, chcę znów czuć.
Chcę być, chcę żyć.
„Adolfie”! Wróć!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.