upał serca Swego chłodzę

splot wydarzeń cicha głusza
upał serca Swego chłodzę
gdy zanurzam się w miłości
pozostawiam smutki-złości

inne troski tego życia
są nieważne i tak błahe
skołotane nasze myśli
pozbieramy niczym -piasek

czy mą miłość upilnuję
i nie zgubię jej po drodze
jak to zwykle zawsze bywa
później na nią wyczekuję

ale gdy nią wzgardzisz nawet przez przypadek
nie myśl że dostaniesz
drugą taką szansę
najwyżej w pośladek

takie właśnie klapsy od życia dostawałem
i z nimi długo się nie rozstawałem...

adam s 17 lip 06

autor

aa456

Napisany: 2006-08-06 Dodano: 2006-08-06 12:12:49

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie