Upatrywanie
https://youtu.be/Sd6CSghr37o
Kawa stygnie powoli
brak zrozumienia
i puste słowa
szuka stabilizacji
a brutalna rzeczywistość
jest utkana nicią
z krzywd i ran
już nie chce widzieć gęstej mgły
wolno płynie uśpiony czas
zapomina o światłach
aby odmienić los
a jednak
wyszukuje kolejną ideę
na swojej drodze
co zachwyci promykiem słońca
pukając do wnętrza
chce codziennego ciepła
co wzbudza zachwyt w sercu
skraplanym pocałunkiem
który połączy miłość
pamięta że trzeba się wyrzec
minionych lat
autor
Iris&
Dodano: 2021-06-09 10:55:03
Ten wiersz przeczytano 1781 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
człowiek zawsze ma nadzieję
"wyszukuje kolejną ideę
na swojej drodze
co zachwyci promykiem słońca"
Podoba mi się puenta - wyrzec się minionych lat
trzeba, aby pójść naprzód. To, co było, zostawić
jedynie we wspomnieniach...
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj :-)
Bardzo ładnie płyną wersy. Oczywiście, z "Adagio" w
tle :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
piękny wiersz z pocałunkiem ...
Każdy pragnie...codziennego ciepła, co wzbudza zachwyt
w sercu... Pozdrawiam słonecznie i radośnie:)
Wszystko co za nami to tylko wspomnienia. Przed nami
życie :). Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj
Życie uczy, nie jest lekko,
jak w tej bajce, wciąż za rzepką.
Szybko można się wywrócić
no i życia się nauczyć.
Pozdrawiam.
;)
przeszłość jest po to aby wyciągać wnioski na
przyszłość
"trzeba się wyrzec minionych lat" - tak, nic nam ich
nie wróci, jednak pamięć o dobrych chwilach daje
nadzieję i wpuszcza ją do wnętrza serca.
Pozdrowienia.
Każdy pragnie codziennego ciepła i miłości skraplanej
pocałunkami...
piękne i wzruszające rozmarzenie...
pozdrawiam Iris :)
to co było już nie wróci
lecz miłość była i będzie skraplana pocałunkami
pozdrawiam kwiatuszku:)
Refleksyjnie o miłości " chce codziennego ciepła co
wzbudza zachwyt w sercu skraplanym pocałunkiem który
połączy miłość" - piękne i bezcenne, pozdrawiam
ciepło, śląc serdeczności.