Uroki jesieni
Podziwiam kolory kanadyjskiej jesieni,
żółci, pomarańczu i rdzawej zieleni.
Ta soczysta zieleń w złoto się zmieniła,
żółcią i czerwienią drzewa postroiła.
Moc pięknych kolorów zobaczysz na
skarpie,
patrzę na nią co dzień i aż serce
szarpie.
Chcę nasycić oczy tym rajem złocistym
i napełnić płuca tym powietrzem czystym.
W Polsce już wykopki, palą się ogniska
dzieci tam zbierają nać na
kartofliskach.
i pieką ziemniaki. Zapach i uciechy,
echem poleciały aż pod wiejskie
strzechy.
Żyta się zielenią, jak trawa soczysta,
rolnik sprząta z pola, bo jesień
złocista,
szybko zmieni ciepło w deszcze i szarugę
nadejdą deszczowe, chłodne noce długie.
Komentarze (38)
Przepiękny wiersz Broniu,ale wieś tamta,dawniejsza
dziś już nie istnieje.Wzruszyłam się czytając,dziękuję
i se4rdecznie pozdrawiam :)
Ach te ziemniaki w ognisku pieczone
Teraz niespotykane moje upragnione
Pięknie o Kanadzie i Polsce Broniu pozdrawiam
Pozdrowionka dla Ciebie paa
Broniu, to bardzo miłe, że tak wspominasz nasz kraj
Piękne uroki jesieni, tęsknota za ojczyzną. Tak mają
prawdziwi Polacy. Choć wszędzie pięknie i urokliwie -
to myśli są w ojczyźnie..... Gratuluję ślicznych,
kolorowych strof - pozdrowienia cieplutkiej jesieni :)
Ślicznie napisane
Witam cieplutko i serdecznie
Z pewnością piękna jest Przyro-
da Kanady i równie pięknie o niej
piszesz. Wiem jednak, że tęsknisz
za polską złotą jesienią niemniej
piękną zwłaszcza w górach.
Pozdrawiam:}
Piękny obraz jesieni;
śliczny obraz jesieni namalowanym strofami
pozdrawiam:)
Namalowałaś. Podoba mi się ten pachnący jesienią
obraz.
Bardzo ładny, nastrojowy wiersz o jesieni. Poczułam
swoje dzieciństwo.
Pozdrawiam Broniu serdecznie.
Piękny wiersz. Jest w nim tyle piękna i tyle miłości.
Ale to wszystko tak widzisz, bo masz w sobie miłość.
Serdecznie pozdrawiam.
Pięknie ztrzymany obraz, i taki
zostanie we wspomnieniach.
:)
Serdecznie, pozdrawiam, dziękuję!
Proste acz urokliwe słowa składają się w piękne rymy.
Jesienne jakby bardziej ;)
Wieś chlebem pachnąca okryła mgła biała,
spracowany rolnik już kości prostuje
W wielkim uwielbieniu zasypia wieś cała,
chociaż spracowani, szczęśliwi się czują.