Uwierzyć w człowieka (vilanelle)
Uwierzyć w człowieka, rzecz to
niebywała,
lecz do wykonania, takie mam przeczucie.
Trzeba podjąć próbę, bo to rzecz
wspaniała.
Jednak wiara w ludzi w niejednym skonała
przez gniew, złość i walkę – to w
największym skrócie,
bo wiara w człowieka rzecz to niebywała.
Może podłość ludzi ci życie złamała,
ale mimo smutku do ciebie się zwrócę,
uwierzyć choć spróbuj, bo to rzecz
wspaniała.
Dziś to możesz zrobić, gdy w tobie
dojrzała
myśl ta doskonała – nie walcz już z
uczuciem,
lecz w człowieka uwierz, rzecz to
niebywała.
Zrób jednak dziś wszystko, by wiara
została
i dobro wygrało nad serca zatruciem.
Musisz podjąć próbę, bo to rzecz
wspaniała.
Czas uwierzyć w siebie, za to cześć i
chwała
i możesz to zrobić w tej właśnie
minucie.
Uwierzyć w człowieka, rzecz to
niebywała,
trzeba podjąć próbę, bo to rzecz
wspaniała.
Vilanelle cechuje szczególna konstrukcja,
na którą składa się pięć trzywersowych
strof rymowanych w układzie aba. Szósta,
ostatnia strofa, zbudowana jest z czterech
wersów w sekwencji abaa. Układ wersów musi
spełniać sztywne warunki. Pierwszy wers
(może być trochę zmieniony lub lekko
zmodyfikowany) musi się pojawić jako trzeci
w drugiej, czwartej i szóstej strofie, a
wers trzeci (może być trochę zmieniony lub
lekko zmodyfikowany) na końcu strof
trzeciej, piątej i szóstej.
Roma1002
Komentarze (35)
wiersz w przekazie dobry. a i mała lekcja się przyda.
ja pierwsze słyszę, ale może kiedyś uda się z tym
zmierzyć:)
Przesłanie piękne i forma wyrafinowana. Świetnie.
Nigdy jeszcze nie próbowałam, ale może mnie zachęcisz,
tylko te powtórzenia wprowadzają trochę chaosu w mojej
głowie.
Trzeba wierzyć w ludzi.Wiersz przemyślany i ładnie
napisany
Stała się rzecz wspaniała napisałaś
udane vilanelle ukazując jak niebywałą sprawą jest
uwierzenie w drugiego człowieka.
użyłaś trudnej formy,na pewno trudu sporo w wiersz
włożyłas.Tresc wiersza nakłaniajaca do
przychylniejszego spojrzenia na ludzi.Fajnie.:)
Bardzo trudne zadanie...najpierw muszę uwierzyć w
siebie...
Wiara w człowieka to rzecz wspaniała lekcja również
Ciekawą konstrukcję zastosowałaś w swoim wierszu,
gratuluję pomysłu i wykonania.
Dobra tresc ...przed swietami!
A jaka pouczajaca lekcja! Wartosciowa na beju.
Forma świetna,czyta się wiersz śpiewająco ,a
powtórzenia mocno podkreślają przesłanie wiersza.
Pięknie.Poza tym trafia prosto do serca.
świetny pozytywnie na energetyzowany wiersz Pozdrawiam
Uwierzyć w drugiego człowieka, to tak prawie jakby
uwierzyć w samego siebie
Konstrukcja niebywała. Wypróbować muszę.
Co do wiersza, to szkoda tylko, że choć tak wiele
nadziei w sobie kryjemy dla innych, to tak często nas
zawodzi człowiek...
Trudnej podjęłaś się reformy ,używając przy tym
trudnej formy; ja nie wiedząc co mnie czeka -
uwierzyłem (nie do wiary) - w człowieka. Jestem może
na dobrej drodze, lecz ,jak dotąd wciąż się zawodzę,
bo łatwiej spotkać psa,który nie szczeka , niż spotkać
prawdziwego człowieka!
"Uwierzyć w człowieka rzecz to jest wspaniała"
uwierzyć człowiekowi! wtedy cześc i chwała i dzięki za
lekcje pozdrawiam