Uwierzyć w człowieka (vilanelle)

Uwierzyć w człowieka, rzecz to niebywała,
lecz do wykonania, takie mam przeczucie.
Trzeba podjąć próbę, bo to rzecz wspaniała.

Jednak wiara w ludzi w niejednym skonała
przez gniew, złość i walkę – to w największym skrócie,
bo wiara w człowieka rzecz to niebywała.

Może podłość ludzi ci życie złamała,
ale mimo smutku do ciebie się zwrócę,
uwierzyć choć spróbuj, bo to rzecz wspaniała.

Dziś to możesz zrobić, gdy w tobie dojrzała
myśl ta doskonała – nie walcz już z uczuciem,
lecz w człowieka uwierz, rzecz to niebywała.

Zrób jednak dziś wszystko, by wiara została
i dobro wygrało nad serca zatruciem.
Musisz podjąć próbę, bo to rzecz wspaniała.

Czas uwierzyć w siebie, za to cześć i chwała
i możesz to zrobić w tej właśnie minucie.
Uwierzyć w człowieka, rzecz to niebywała,
trzeba podjąć próbę, bo to rzecz wspaniała.








Vilanelle cechuje szczególna konstrukcja, na którą składa się pięć trzywersowych strof rymowanych w układzie aba. Szósta, ostatnia strofa, zbudowana jest z czterech wersów w sekwencji abaa. Układ wersów musi spełniać sztywne warunki. Pierwszy wers (może być trochę zmieniony lub lekko zmodyfikowany) musi się pojawić jako trzeci w drugiej, czwartej i szóstej strofie, a wers trzeci (może być trochę zmieniony lub lekko zmodyfikowany) na końcu strof trzeciej, piątej i szóstej.

autor

Roma1002

Dodano: 2008-12-08 00:03:25

Ten wiersz przeczytano 1325 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie