UWIĘZIONY
Zamknięty w ścianach
krzyk cierpienia
uderza w szybę
wydostać się chce
i przybrać formę
nieistnienia
już nie trwać w bólu
przerwać tę grę
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-03-20 09:48:50
Ten wiersz przeczytano 1327 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Mocno dramatycznie, z emocjami
a może wyjdź z tego pokoju i krzycz do ludzi -
przyjaciół jest wo kolo wielu
pozdrawiam
Dobra miniaturka.
Pozdrawiam :)
Jestem pod wrażeniem Jolu.Miłego wieczoru.
Bardzo smutna miniaturka! potrafisz w kilku słowach
zawrzeć tyle treści!
Miłego wieczoru Jolu:)
Oj emocje się wysiliły ! Pozdrawiam;
Ciekawy, poruszający wiersz. Pozdrawiam
Ciekawy, poruszający wiersz. Pozdrawiam wiersz.
Obecnie czytam książke Marka Łuszczyny - Igły. Polskie
agentki, które zmieniły historię. Wydawnictwo PWN,
Wydanie pierwsze ,2013. Pozwól więc, że zacytuję
opowieść o Krystynie Skarbek w rozdziale - Szpieg,
który kochał ( str 265):
" Krystyna dowiaduje się, co zwiększa szansę na
przetrwanie tortur:
- Odciążyć mózg, kiedy biją, liczyć lub literować
alfabet".
Więcej nie chcę cytować, bo to jest za drastyczne.
Jurek
Dobrze, gdy ból przybiera formę nieistnienia, ponoć
najlepszym panaceum jest czas:)))) Uściski:)
Przejmujace slowa!!!
Pozdrawiam
Ja też mam nadzieję, że to tylko wiersz. Nic złego.
Pozdrawiam Jolu
ogromny ladunek emocjalny pozdrawiam
Dużo emocji zawarłaś w tym wierszu. Oby to tylko coś
zmieniło. Pozdrawiam ciepło.
Poruszający tekst.. dobrze, że u Ciebie to tylko
wiersz.
Dobrego dnia:)