"W siłę urosłem"
dla pięknej białogłowy...
Waćpani mi muzą jesteś bogatą;
siłą natchnienie gdy cisza otula,
znowu mi radość sprawiłaś nielichą,
pocieszonym licem.
Ja w siłę urosłem przy Tobie Waćpani
jakobym tysiącem rycerzy się stawał,
przeto chciałbym wiosną na dziedzińcu
złożyć,
szacunek ukłonem.
A gdy mi niebiosa przychylne będą,
u wrót Twych stanę gdy śniegi spłyną,
kontentym wżdy będę jako Cię obaczę,
w radość bogatą.
Sam miedzy czambuły pójdę niestrwożony,
gdyś z jakowąś krzywdą mierzyć się
musiała,
i choćby mnie wrogie ostrze szabli
sięgło
samej nie ostawię.
Komentarze (50)
Proszę bardzo.Cieszy mnie,że się nie obruszasz, a
delikatne sugestie przyjmujesz ze zrozumieniem. Nie
każdy tak potrafi. Miłego wieczoru.:)
Urosłeś kaczorku.Pozdrawiam)
iście romantycznie w klasycznym stylu i klimacie
Ach ta miłość pięknie
piękna staropolszczyzna...
Jestem pod wrażeniem, wspaniały wiersz Kaczorku.
Pozdrawiam:-)
No cóż, jestem parapsychologiem, więc medycyna
niekonwencjonalna nie jest mi obca. Serdeczności
przesyłam.
ślicznie, jestem pod wrażeniem rycerskości -
staropolskie zwyczaje były piękne... świetny wiersz.
:)
Fajny pomysł i oddająca przekaz realizacja ...
Szacun
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny
Ciekawie napisany wiersz w staropolskim stylu, podoba
mi się jego treść, co do formy także nie mam
zastrzeżeń, poprawiłabym tylko równość zgłosek w
wersach,np;-A kiedy niebiosa przychylne mi będą, u
wrót twoich stanę, kiedy śniegi spłyną- Serdeczności
przesyłam:)
romantycznie o miłości rycerza do damy jego
serca,,,,,pozdrawiam
Tylko pozazdrościć:-) :-) . Miłego kaczorku:-)
Pieknie romantycznie pozdrawiam
Jak to inaczej kiedyś się mówiło...
Fajnie.
Pozdro.