WALc 2 3
zimie
WALc 2 3
Śnieżynka płynie wiatrem niesiona
tańcząc w obrotach walca, a on
ją goni w podskokach sunie
kręcąc piruety na palcach,zdumiona
Ona już wpada w jego ramiona
mróz mocno ściska
on ją przyciska do
serca swego, tańczą
oboje czarem objęci
szczęścia własnego,
wtem słonko błysło
sercem gorącym
ogrzany płatek
gdzieś zniknął
i tylko
łzę pod powieką
rozpalił , żalem rozbłysnął
wiośnie
autor
Leon.nela
Dodano: 2017-06-01 04:38:52
Ten wiersz przeczytano 2087 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
to walc rozstania .. krótkiego kochania ..
zatanczmy wiec:)
podoba mi sie
milego dnia:)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Uroczy wiersz...
Promiennego dzionka:)
Bardzo ładny romantyczny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie,
piękna ulotna chwila na progu wiosny...
pozdrawiam:-)
Piekny wiosenny balet.
Pozdrawiam.
dzięki wszystkim za życzliwe opinie
Ślicznie napisane :)
Zaskakująco dobry wiersz.
Podoba się wiersz.Pozdrawiam.
chwili
Ładnie-ulotność chwilim
Bardzo mi się podoba wiersz.
Witaj,
...czyli /o/ błędne koło fortuny i powodzenia...
Dziękuję za odwiedziny.
Romantyzm wiersza uroczy.
Łzy i żal za utraconym, krótkotrwałym szczęściem -
jakie to ludzkie i naturalne.
Miłego dnia.
Pozdrawiam.