Walne zebranie

Rok bieżący zwołał walne zebranie
by podsumować prace podwładnych
Cztery Pory Roku po świecie oblatane
stawiły się przed szefa oblicze
Rok nerwowo poprawiając mikrofon
przemówił do Czterech Pór Roku

Wiosno zwrócę się najpierw do ciebie
czas abyś nabrała nieco powagi
ptasie koncerty ci tylko w głowie
wciąż odurzona jesteś kwiatami
motylom zbyt dużą dajesz swobodę
miłość rozpalasz w noce majowe

Lato chorobliwa gorączka cię trawi
ludzie się lenią nie chcą pracować
morzem i słońcem tylko delektować
rolnicy wciąż brutalnie atakowani
ulewnym deszczem z silnymi burzami
gorące serenady śpiewasz pod gwiazdami
pozostawiając po sobie zwęglone serca
trawiona nieustannie silną gorączką
wypalasz się zaledwie po dwóch miesiącach

Jesień wykazuje pani wszystkie
objawy depresji dwubiegunowej
takich skrajności nie sposób tolerować
najpierw w kolory naturę ubierasz
a potem z barw brutalnie odzierasz
próbujesz nagość szarością okryć
topiąc smutki w strumieniach wódki

Zimo jesteś kobieta w wieku dojrzałym
postaram się być dla ciebie wyrozumiały
skąd tyle chłodu się w pani zebrało
jeziora i rzeki z zimna umierają
ludzie siarczyste przekleństwa sypia
rychlej śmierci ci wszyscy życzą
w desperacji próbujesz udawać Wiosnę
efekty twych starań są wręcz żałosne

na sali powstało lekkie zamieszanie
zebrani owacjami przywitali Rok Nowy
Stary ze smutkiem wyszedł z zebrania
Nowy zarządził czas świętowania

Cztery Pory Roku wyszły cicho z sali
z ulgą kolejny Rok pożegnały
one niezmiennie wciąż się powtarzają
tylko szefowie rok w rok się zmieniają

autor

Donna

Napisany: 2015-04-16 Dodano: 2015-04-16 20:11:17

Ten wiersz przeczytano 1482 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie