WARKOCZE ŁEZ
Kryształowe zimno duszy
odbicie smutku
przeszywający głód serca
nagość sumienia
cierpienie kołysane wyrzutami
huśtawka diabła
pogranicze miłości nienawiści
ból niczym ostry nóż
rani kaleczy wyzuwa z marzeń
miłość gdzieś w dolinie rozpaczy
zaplata warkocze łez
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2012-11-15 16:20:57
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Aniu każdy twój wiersz
nasączony jest smutkiem i tęsknotą
zajrzyj w głąb siebie tam miłośc i radość
tylko uwierz w siebie
Niepokojąco wsztrząsające wyznanie, jestem poruszona
do głębi i tylko cieplutko
pozdrawiam!
A dredy. Zimno i smutno tu.
Wymowny. Przeczytałam z przyjemnością choć tematyka
popycha w kraine smutku. Pozdrawiam :)
Czegoś tak cudownego nie czytałem jeszcze!
Dla mnie na Nobla.
Myślę że jak na tę porę roku, to zimny wiersz jest
odpowiedni.
A ja natomiast pozdrawiam gorąco