Warto kochać tak bez pamięci

Zapytałam serca
Czy wie kogo kocha
A ono pokazało mi ciebie
I kiedy w dialogu wyznało tęsknotę
Obiecałam że nie pozwolę
By pękło ci w rekach
I mimo że nic nie mówisz
Obiecałam że nie przestane
Kochać
Serce mi podziękowało
Bo właśnie
Z takiej miłości
Zawsze umrzeć chciało
I pomimo że dookoła
Wśród nocy ciemnych ciszy
Oczy płaczą wyznaniem nieszczęsliwym
Pozwolę się sercu torturować
Bo wspomnieniami chce żyć pięknymi
Jak mogła bym sercu
Tego zabronić
Mimo że „nie wiem czy warto kochać tak bez pamięci..”

autor

PENTHAGRAM

Napisany: 2006-05-31 Dodano: 2006-05-31 19:47:50

Ten wiersz przeczytano 784 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie