Wdowa
On przeminął
zamówi mszę za niego
w niedzielę
na cmentarzu postawi
kwiatów mało-wiele
rok i drugi w niepamięć
grób w ziemię zapadnie
coś tam wspomni
i westchnie
bo tak jej wypadnie
jeszcze czasem odmówi
wieczny odpoczynek
poprosi
wybacz Boże
nam życie jak winę
i łzę z oczu zmaże
ale to już skrycie
i odejdzie aby żyć
i cieszyć się życiem.
autor
Jerry Kuba
Dodano: 2008-09-29 08:27:00
Ten wiersz przeczytano 897 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Bardzo często właśnie tak jest,ale nieraz jest to
życzeniem zmarłego-chociaż po śmierci dać
spokój?Wiersz ładnie napisany i ciekawie..powodzenia
Lekka ironia jakby wyzierała z wiersza. Niestety taka
kolej rzeczy. Umarli odchodzą w zapomnienie. Żywi żyć
muszą dalej. Smętnie melodyjny utwór.