Wewnątrz wersu

Własnie dopisałem - ad hoc! I nawet rymy mam
wewnętrzne...

Poeta człowiek
Czyżbym nie doceniał
Siebie samego jako...gryzipiórka?
A może nie tak - co skrobnęła...kurka
To mam to oddać? Czyżby głowa nie ta?
No choć nareszcie - powiedz co cie gnębi
I jaki pomysł świta w twojej głowie?Usiądź spokojnie -
i może opowiesz
Zarys już mamy - to struktury zręby...



Jurek

Jurku, a moze co innego mialam jako podszewke tego
tekstu wszyste? Np., ze wiersz wtedy jest wierszem,
gdy "dopisuje" go czytelnik swoja refleksja, nadaniem
wlasnego znaczenia, percepcja i recepcja...?

Diritko, Weno podrzucil poczatek- zatem... do dziela!
:)

Praca razem Elu. To najpierw obopólne zrozumienie.
Albo inspiracja czyimś wierszem i...konterka. Jako
osobny wiersz. To zjawisko rzadko spotykane na tym
portalu....

Ela. Rozsądny wiersz- to nie parcie na klawiaturę. To
najpierw pomysł, później realizacja, jeszcze później -
niezadowolenie i...korekta za korekta. Tak ja robie. I
potem pytanie - kto to przeczyta? po co napisałeś coś
takiego? I....wielogodzinne czekanie na odbiór...

ja się mogę do rymów włączyć, nawet chętnie :-)

Weno, poczatek imponujacy. :)

Aja dorzucam ilustracje do "drapaczy glow":
http://giznet.pl/chinski-dom-kultury-jak-wieza-z-karte
k-papieru/

Zgłaszam akces na wspólny wiersz - Oto początek:
Poeta nie jest dziś w cenie
I niepotrzebny jest nikomu,
Daleki jak gwiezdne cienie,
Jak wierzba płacząca przy domu,

Gdzie radość co dnia gości.
Poeta zawsze spragniony,
Jest nade wszystko Miłości.
Śni o Niej snem niewyśnionym

I płacze jak wierzby cień
Po sobie, bez zbędnych złudzeń,
Gdzie jeno zmurszały pień.
Ja śnię, ale ja się obudzę.