Weż w porękę
Weź błękit nieba znad mojej głowy
niewiele to wszak za miłość
Weź zieleń traw spod moich stóp
choć nijak to cenne jak nadzieja
Weź ptaków śpiew Za wiarę
co z wiarą jutra świergot swój słodki
sieją
Weź ciepło mych rąk
skierkę serca żaru jaki rozpalasz
Weź życie moje
po życie które siejesz wokół
Weź duszę moją
i tak lgnie do ciebie nie jak okiełznana
Weź mnie do siebie
skoro już musisz odejść
autor
Piotr Graczykowski
Dodano: 2007-05-29 19:28:11
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
To ja, Kasia Gluza:-)! jestem taka podekscytowana, że
znalazłam Pana wiersze! kiedy Pan wydaje książkę?:-)
powodzenia!!!
Jeżeli chcesz odejść zawsze zabierz całego mnie z
nadzieją codziennością i sercem które oddałem.Pięknie
mówi wiersz ładną formą
dobry apel do ukochanej- weź mnie ze sobą, złap za
rękę... :)) doskonale ujęte wyznanie miłosne, sliczny
wiersz