Wiara,nadzieja,miłość

Dzięki Tobie.......

Gdy zawalił się mój świat
I marzenia w gruzach legły
Gdy straciłam wiarę w ludzi
I myślałam,że Feniks to nie ja
Gdy łzy wyschły jak pustynia
Uśmiech bywał tylko w snach
Ty zjawiłeś się w mym życiu
Po cichutku…Tak nieśmiało…
Z cierpliwością jak ocean
Nie wiem,skąd jej tyle masz?
Krok po kroku
Dzień za dniem
Uczysz mnie wiary, nadziei i miłości
Uczysz uwierzyć w ich sens.

......odradzam sie jak Feniks z popiołów.Dziękuje.

autor

wodospad

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-15 20:37:53

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie