a wiatr jest wszędzie
smutek a zarazem radość
kraina wierszem pisana
jak modlitwa
spowiadam się wersami
myśli snuję
cienka linia
pomiędzy tu i tam
dążę do spotkania
słońcem księżycem
wyrywam się do
unoszę i
nie dosięgam
autor
wrześniowa
Dodano: 2016-01-07 01:53:52
Ten wiersz przeczytano 1138 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Swietnie, to sie czyta,
na plus
miło, pozdrawiam
Podobnie jak ja, ale tak to już jest w samotności.
Piękny melancholijny wiersz☺